วันจันทร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

[2141] ความรักในยุคสมัยที่ต้องรอ

สวัสดีครับ
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ เป็น “วันแห่งความรัก”  ผมอายุเลย 50 ปีแล้ว อาจจะพ้นวัยที่จะพูดถึง “ความรัก” ไปบ้าง แต่ให้ผมพูดอะไรสักนิดเกี่ยวกับความรักเถอะ...นะครับ
ผมเข้าไปใน YouTube เพื่อหาเพลงเกี่ยวกับความรักฟัง... ครับ แน่นอนครับ มันก็ต้องเป็นเพลงในรุ่นที่ผมเริ่มโตและรู้จักความรักเยี่ยงหนุ่มสาวนั่นแหละครับ ผมได้ยินบางคนพูดว่า เพลงรักสมัยนี้ไปค่อยนุ่มนวลอ่อนหวานเหมือนเพลงรักสมัยก่อน ผมว่าพูดอย่างนี้ออกจะไม่ค่อยเป็นธรรมกับคนรุ่นใหม่ ผมเชื่อว่าความรักไม่ว่าจะอยู่ในหัวใจของคนรุ่นไหน ก็คือความอ่อนหวานทั้งนั้นแหละ

แต่ความรักของคนรุ่นผม  เป็นรุ่นที่เทคโนโลยียังไม่เยอะ การคมนาคมหรือการติดต่อสื่อสารลำบากและยืดยาดเชื่องช้ากว่าสมัยนี้หลายสิบหลายร้อยเท่า  ความคิดถึงของคนรุ่นผมที่มีต่อคนรักจึงต้องรอมากกว่าคนสมัยนี้   การที่ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีอินเทร์เน็ต ไม่มีรถและถนนหนทางให้ติดต่อได้อย่างรวดเร็วทันใจ ทำให้การรอเป็นส่วนหนึ่งของความรักอย่างหลีกเลี่ยงไม่พ้น

เมื่อเข้าไปฟังและพิจารณาเพลงรักที่ผมรู้จัก ผมก็รู้สึกว่า รักที่ต้องรอบ้าง ทนบ้าง หลายครั้งที่ต้องรอนาน  และอดทนนาน มันก็เป็นความรู้สึกที่โรแมนติกไปแบบหนึ่ง สมัยก่อนเมื่ออยู่ห่างจากคนที่รักคนละจังหวัด เมื่อคิดถึงมาก ๆ แต่ละครั้ง ก็ต้องมีกระดาษเขียนจดหมาย ซอง แสตมป์ ไว้พร้อม เมื่อเขียนจบในยามค่ำคืน พอรุ่งเช้าก็ต้องถีบจักรยานออกจากบ้านนำจดหมายไปทิ้งที่ตู้ไปรษณีย์   และก็นับวันรอที่จะได้รับจดหมายตอบ จดหมายที่มีไปมาหาสู่กันคือความคิดถึงและความรักที่เราสองหยิบใส่ซองและเปิดออกจับต้องได้  เก็บรวบรวมไว้เยอะ ๆ เอามาอ่านเล่นด้วยกันเพื่อระลึกถึงความหลังที่หวาน ๆ ก็ได้  เราต้องเขียนจดหมายและต้องรอ  เพราะเราไม่มีเทคโนโลยีที่ทำให้เราไม่ต้องรอ

ผมลองเปิดเพลงสมัยที่ผมเริ่มรู้จักความรักเมื่อสมัยโน้น มาฟังดูในวันนี้ ก็รู้สึกถึงวันคืนในอดีตที่คนรุ่นใหม่อาจจะไม่คุ้นเคยนัก  ผมเลือกนำบางเพลงมาเปิดให้ท่านผู้อ่านที่เป็นคนรุ่นเดียวกันได้ฟัง บางทีท่านอาจจะระลึกถึงวันคืนในอดีตที่ท่านเพิ่งเริ่มรู้จักความรัก  ในวันนั้นซึ่งคนไทยยังไม่รู้รักคำว่า “วาเลนไทน์”
ลองฟังดูได้เลยครับ เพลงเก่าบางเพลงก็นำมาร้องใหม่แต่ก็ยังคงความหวานอยู่เหมือนเดิม
พิพัฒน์



ไม่รักไม่ว่า - ก๊อต


รักเอย - ศรัณย่า ส่งเสริมสวัสดิ์


สุเทพ วงศ์กำแหง - เพียงคำเดียว



ความรักไม่รู้จบ- จิตราวดี จิตตเกษม


ถ้าหัวใจฉันมีปีก- จิตติมา เจือใจ



ฉันวันนี้-ธานินทร์ อินทรเทพ.wmv


ชู้ทางใจ- วินัย พันธุรักษ์



นกขมิ้น - พุ่มพวง ดวงจันทร์

2 ความคิดเห็น:

แสงตะวัน กล่าวว่า...

ความรัก เกิดขึ้นได้กับทุกชนชั้น ไม่จำกัดด้วยเวลาหรือสิ่งใด ๆ มันบริสุทธิ์สดใสกว่าดอกไม้ใด ๆ ในโลกนี้
(จริงไหมล่ะพี่น้อง...)

Happy Valentine's day for
Khun Phitphat
ได้ chocolate หรือยัง ...

pipat - blogger กล่าวว่า...

ได้แล้วครับ น้องที่ทำงานให้ ผมแบ่งให้คุณก้อนนึงแล้วกัน รับนะ
พิพัฒน์