สวัสดีครับ
ความรู้สึกส่วนตัวของผมในฐานะชาวพุทธ วันวิสาขบูชา พุทธชยันตี วันครบรอบ 2,600
ปีแห่งการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า
เป็นวันที่แต่ละคนน่าจะให้คำมั่นสัญญาอะไรสักอย่างต่อพระพุทธเจ้าว่า
เราจะทำหรือไม่ทำอะไรบางอย่างหรือหลายอย่าง
[ do's
and don'ts ]
เพื่อบูชาพระองค์และเพื่อคุณค่าของชีวิต
ถ้าเราศึกษาประวัติของพระพุทธเจ้าใน 10 ชาติก่อนที่พระองค์จะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าก็จะเห็นว่า พระองค์ก็ตั้งใจและพยายามทำกิจกรรม do's and don'ts เช่นกัน
ถ้าเราศึกษาประวัติของพระพุทธเจ้าใน 10 ชาติก่อนที่พระองค์จะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าก็จะเห็นว่า พระองค์ก็ตั้งใจและพยายามทำกิจกรรม do's and don'ts เช่นกัน
คลิกศึกษา: http://th.wikipedia.org/wiki/ทศชาติชาดก
สิ่งที่เราตั้งใจทำหรือไม่ทำนี้ ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่มหาศาล แต่ถ้าสำเร็จก็จะมีคุณค่าอย่างยิ่ง เช่น อาจจะเป็นเรื่อง
-เพิ่มการ help ผู้อื่น,
-ลดการ hurt ผู้อื่น,
-ออกกำลังกาย เพื่อบำรุง health, ออกกำลังจิต เพื่อบำรุง heart ของตัวเอง
...เช่น
กิจกรรม Do’s
อาจจะทำเพียงวันละ 5 – 10
นาที แต่สัญญากับตัวเองและกับพระพุทธเจ้าว่า จะทำทุกวัน เช่น
-จะอ่าน - ฟัง ภาษาอังกฤษ อย่างน้อยวันละ 10
นาที
-จะอ่านหนังสือธรรมะ หรือนั่งสมาธิ อย่างน้อย วันละ
5 นาที
-จะออกกำลังกาย วันละ 15 นาที
เป็นอย่างน้อย
-จะทำอะไรก็ได้ ที่เป็นการให้แก่ผู้อื่น
อย่างน้อยวันละ 1 อย่าง ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องใหญ่ ขอเพียงให้ด้วยใจที่ต้องการแบ่งปัน
ฯลฯ
กิจกรรม Don’ts เช่น
-จะไม่พูด ให้ร้าย และ โกหก โดยเด็ดขาด
-จะไม่กินเกิน
เช่น จะกินเฉพาะ 3 มื้อถ้วน ๆ. ไม่กิน snack, ไม่กินหลัง 6 โมงเย็น
-จะไม่ยุ่งกับการติดต่อ online – mobile จนเสียเวลาซึ่งควรให้แก่สิ่งที่มีคุณค่ามากกว่า
ฯลฯ
ผมเชื่อว่า การให้สัญญากับพระพุทธเจ้า ในสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในวันอันสำคัญเช่นนี้ และพยายามทำให้ได้ตามที่รับปากไว้ จะก่ออานิสงส์อันมหาศาลให้แก่ชีวิตของเรา โดยที่เราอาจจะไม่รู้ตัว
พิพัฒน์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น